پیمانی برای حفظ طبیعت
به گزارش پرشین رز در آستانه روز طبیعت، پیمان ببندیم كه در طبیعت زباله نریزیم، شاخه درختان را نشكنیم و گیاهان را لگدكوب نكنیم و مواظب سبز شدن آنها باشیم، اگر آتش روشن می نماییم پیش از ترك محل از خاموش شدن آن اطمینان پیدا نماییم، در طبیعت از غذاهای ساده و دارای بازمانده كمتر استفاده نماییم و مراقب حیوانات باشیم و از صدمه رساندن به آنها اجتناب نماییم.
به گزارش پرشین رز به نقل از ایسنا، میترا البرزی منش، فعال حوزه محیط زیست در یادداشتی با عنوان «بوی باران، بوی سبزه، بوی خاك» به تشریح خصوصیت های گردشگری مسئولانه و دوست دار محیط زیست پرداخته است كه به دنبال می آید:
«از اواسط اسفند پرندگان با فریادهای شاد خود به استقبال هوای بهاری می روند. خاك آغاز به نفس كشیدن می كند و گیاهان از دل خاك گرم شده سر برمی آورند. رودخانه ها و جویبارها از بارش های بهاری جوشان تر شده و برای آبیاری گیاهان راه های طولانی می پیمایند. بهار كه فرا می رسد، شادابی و سرزندگی را تنها به درخت و سبزه و گل ارمغان نمی كند بلكه دل و جان انسان را هم می شكوفاند.
همه ما با فرا رسیدن بهار هوای دلپذیر آنرا با ولع به سینه های خود فرو می بریم و روح و جان تازه می نماییم. اشتیاق رفتن به طبیعت در دل و جان همگی ما زنده می شود و رسومی مانند "سیزده به در" هم ریشه در همین میل درونی ما برای پیوستن به طبیعت و بهار دارد.
صد البته تعطیلات هم كلیه شرایط را برای ما فراهم می آورد تا به مسافرت برویم. مسافرت به سرزمین محل تولدمان، خانه دوستان و فامیل و آشنایان و یا گذراندن تعطیلات در مكانی كه مدت ها آرزوی دیدارش را داشته ایم، اما هر جا برویم بودن در طبیعت جزئی از برنامه های نوروزی ماست.
چرا به دامان طبیعت می رویم؟ چونكه همان گونه كه شاعر شیرین سخن فریدون مشیری به زیبایی بیان كرده است:
بوی باران، بوی سبزه، بوی خاك
شاخه های شسته، باران خورده، پاك
آسمان آبی و ابر سپید
برگهای سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم كبوترهای مست
نرم نرمك می رسد اینك بهار
خوش به حال روزگار
اگر طبیعت این نعمتی كه مشیری تجسم كرده است، باشد همه ما را به دامان خود فرامی خواند.اما هر نعمتی نیازمند پاس داشت و مراقبت است، مانند سلامتی یا فرزند. طبیعتی كه زیبا نباشد، و توسط انسان آلوده و تخریب شده باشد، دیگر طبیعت نیست و جان ما را سرشار از لطف و صفا نمی كند چونكه صفایی ندارد تا به ما ارمغان كند.
به جهت اینكه فرزندانمان از طبیعت واقعی لذت ببرند و مانند دوران كودكی و جوانی ما معنای طبیعت را درك كنند لازم است زیبایی و چشم انداز طبیعت را حفاظت نماییم و پاس بداریم، زیرا:
زمانی كه شاخه گلی زیبا دریافت می كنیم
زمانی كه عطری با رایحه گل های خوشبو به ما هدیه می شود
زمانی كه بلوزی به رنگ زرد درخشان یا نارنجی شاد به تابناكی خورشید دریافت می كنیم
زمانی كه فرزند ما موفقیتی هر چند كوچك به دست می آورد
زمانی كه كودكی به بهانه ای ساده از شادی سرشار می شود و با تمام وجود قهقهه سر می دهد.
زمانی كه گوجه فرنگی یا بوته فلفلی كه كاشته ایم، نخستین میوه های زیبای خویش را به نمایش می گذارد.
زمانی كه زمین سراسر از برف پوشیده شده است و ما پرندگان را به خرده نان های خود میهمان می كنیم
زمانی كه گربه های گرسنه یا سگ های بی خانمان را با نگاهی نوازش می نماییم یا از آزار در امان نگه می داریم یا غذایی برایشان می بریم
زمانی كه بخشی از غذای خویش را به سفره ماده سگ گرسنه و توله های زیبایش می بریم
زمانی كه به گل های اپارتمانی خود با محبت آب می دهیم و آنها با شاداب شدن پاسخ ما را می دهند
روحمان شاد می شود.
ماندلا گفته است: مهم نیست كه بركه ای كوچك یا دریایی عظیم باشید، اگر زلال باشید آسمان در شما نقش می بندد.
كار خوبی كه انجام می دهید مهم نیست بزرگ یا كوچك است، با این كار در هر مقیاسی، زلال می شوید.
منتظر نباشیم دیگران به ما هدیه بدهند. خودمان به روح خود برای زلالی و شادی، هدیه بدهیم.
دوستی با طبیعت روح ما را زلال می كند. با دوستی با طبیعت تجلی هستی را در وجود خود احساس خواهیم كرد.
پس بیایید با هم پیمان ببندیم كه:
در طبیعت زباله نریزیم و بازمانده تمامی آنچه را به طبیعت می بریم بر گردانیم- طبیعت زباله دانی نیست و پاكبان ندارد
شاخه درختان را نشكنیم و گیاهان را لگد كوب نكنیم و مواظب سبز شدن آنها باشیم
اگر آتش روشن می نماییم پیش از ترك محل از خاموش شدن آن اطمینان پیدا كنیم
در طبیعت از غذاهای ساده و دارای بازمانده كمتر استفاده كنیم
تا حد ممكن از ظروف یكبار مصرف كه متأسفانه استفاده از آنها بسیار رایج شده است استفاده نكنیم چونكه هم به سلامتی ما و هم طبیعت صدمه می رسانند.
در صورت اجبار به استفاده از ظروف یك مرتبه مصرف از نوع گیاهی یا كاغذی آن استفاده نماییم و بعد از استفاده همان را هم جمع آوری كرده و به شهر آورده و در سطل های زباله تخلیه كنیم
از ریختن مایع های شوینده در آب های جاری خودداری نماییم چونكه باعث آلودگی آب های جاری و تهدید آبزیان می شود.
وقتی به طبیعت می روید كه محل زندگی حیوانات گوناگون است حتماً مراقب حیوانات باشید و از صدمه رساندن به حیوانات اجتناب كنید.
پسماندهای خویش را در هوای آزاد نسوزانید چونكه آلودگی ناشی از آن برای سلامتی انسان و طبیعت زیان آور است.
آن گاه كه طبیعت را پاس بداریم و به دامان طبیعت زیبا با چشم اندازهای بی نظیرش برویم در حقیقت به روح خودمان هدیه داده ایم و همان گونه كه مشیری سروده است احساسمان مانند ابیات زیر می شود:
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر كامی نگیریم از بهار
گر نكوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش می شود هفتاد رنگ»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب